Mermer esas olan kireç taşlarının çökelimi (sedimantasyonu) ve oluşumu pirekambriyen de (700-800 milyon yıl) başlamış ve günümüze kadar devam etmiştir. Mermer olarak tanımlanan ve bölgesel metomorfizma geçirmiş kireçtaşlarının temeli karbonat birikimleridir.

    Mermerin milyonlarca yıl sürecek yolculuğunda çökelme ve tortullaşma ile beraber gömülme ve bunun sonucu oluşan basınç ve ısı faktörleri yavaş yavaş ortaya çıkmaya başlar CaCO3 ' lı malzeme basınç altında zamanla bünyesindeki suyu atarak taşlaşır.

    Mermer ve mermer olarak kullanılan kayaçların insan hayatına girmesi binlerce yıl öncesine dayanır. Tarihin yazılı olmayan sayfalarından beri insan yaşamında önemli yer edinen mermer ilk kez ilkel insanlar tarafından doğal yapısı değiştirilmeden günlük eşya ya da silah olarak kullanılmıştır.

    İlk barınakların evlerin yapımı, insanoğlunun doğal çevresini kendi gereksinimine göre kullanabildiği " Neolitik Çağ " başlatır.

    Eski çağlarda taş yapı teknolojisi, taşın ocaktan çıkarılması, istenilen biçimde yontulması, taşınması, yapı yerinde istenen yüksekliğe kaldırılması ve birbirleriyle birleştirilmesi gibi basit işlemlerden oluşurdu.

    Sert hava koşullarına dayanıklı, taşıyıcı gücü fazla ve doğada bol miktarda bulunan mermer yüzyıllar boyunca mimarinin en soylu yapı malzemesi olmuştur. Mermeri diğer malzemelerden üstün kılan en önemli özellik, hiçbir bağlantıya gerek duyulmaksızın sağlam yapılar inşa etmeye olanak tanımasıdır.

    Mermer dayanımı, zarafeti ve potansiyel zenginliği ile asırlardan beri insanoğlunun vazgeçilmez sanat kollarından birini ve yapı elemanlarını oluşturmuştur. Hititler, eski mısırlılar, frigyalılar, Mezopotamya Medeniyeti, Persler, Lidyalılar, Eski Yunanlılar, Romalılar, Selçuklular, Osmanlılar ve diğer bir çok medeniyet günümüze kadar gelen ve çağlarına ışık tutan heykellerinde ve yapılarında mermer kullanmışlardır.